De ervaring die Pelni heet
Door: Agnes en Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart en Ag
08 Augustus 2008 | Indonesië, Batavia
Hello mr's en mrsssssssss....(dit horen wij dus om de 5 minuten dag in dag uit)
Hier waarschijnlijk ons laatste berichtje uit het idyllische Indonesie. We zitten inmiddels weer in Flores waar vandaan we morgen (9 augustus) weer vertrekken naar Bali.
Little did we know (na onze vorige mail uit Sumba) dat we Sumba die avond zouden verlatem met een klapper. Nadat we netjes 1'st class tickets gehaald hadden, netjes om 20.00 op het vertrekpunt stonden en netjes onze pop-mie's en watertjes hadden ingeslagen...begon de stilte voor de storm. We dachten nog wat een organisatie, de kaartjes worden gecontroleerd, er is meer dan een bewaker en we konden zowaar een relaxt plekje vinden om te zitten.En terwijl deze twee naive witneusjes gezellig zaten na te keuvelen over Sumba begonnen de eertse indo's hun helmen al op te zetten.. Deze actie zette een tweede naive discussie in gang, waarbij we ons afvroegen of deze mensen iemand kwamen ophalen met de scooter of dat ze gewoon te lui waren om ze af te doen...Uiteindelijk kwam de boot 3 uur later dan verwacht aan, maar gelukkig hadden we al een kaartje, des te groter onze verbazing dat de aanwezige Indo's als een malle begonnen te dringen (met de helmen op ter bescherming tegen alle voorwerpen die boven de hoofden gedragen werden). Hekken met prikkeldraad werden langzaam overwoekerd door vastberaden Indo's die een scene van D-day leken na te spelen. Toen het een beetje uit de hand liep begonnen agenten met lange stokken te meppen om de orde te handhaven...ben benieuwd of rodney king hier succesvol zou zijn om dit aan te vechten....
Na een flinke worsteling met onze mede-passagiers wisten we ons richting 1'ste class te begeven...en zowaar hadden we (geheel tegen onze verwachting in) een schone, mooie, en rustige cabine voor ons alleen (met warm water!!!). De gehele reis hebben wij alle goden geprezen voor onze keuze hiervoor, thank god for 1'tse class!!!!! Helemaal om dat de mensen die 'economy class' kaartjes hadden, overal op de grond binnen en buiten lagen... We voelden ons toen voor het eerst echt ' rijke Westerlingen.'
Tweede hoogtepunt van de reis was de tussenstop in de haven van Ende (Flores). We hadden de beste plek gereserveerd om de chaos van boven te bekijken...en dat hebben we geweten...de chaos was zo mogelijk nog groter dan in Sumba en we hebben genoten, geen real-life show die hier tegenop kan hahahaha!!! Iedereen duwen trekken, schreeuwen, niet eerst de mensen eraf laten gaan, maar gewoon tegen de stroom in gaan duwen. Wij begrepen het echt NIET. Waarom zo moeilijk? Zelfs oude omaatjes werden omver gelopen (en knepen zelfs nog het hardst van iedereen om erdoor te kunnen!)
Gelukkig en tevreden met onze 1 class tickets, kwamen wij uitgerust van boord gelopen in Kalabahi, Alor. Hier hebben wij 10 dagen geslapen op een klein eilandje voor de kust bij ' Le Petit Kepa'. Geen verkeer, geen herrie, geen blaffende honden en schreeuwende varkens, nee het was gewoon: rust... Hahaha ja, zelfs wij jong en fit hadden daar echt even behoefde aan! We hadden een hele gave hut, onderin hingen onze twee hangmatten en met een ladder konden we omhoog klimmen, onder het dak sliepen we, met het geluid van de zee op de achtergrond. Je kon er heel mooi duiken en snorkelen. En ondanks het feit dat Bart een beetje ziek is geweest en mijn oor dicht zat en er van duiken dus niet veel kwam, hebben we het geweldig gehad en was het snorkelen minstens zo mooi als het duiken daar. Het eten werd alleen steeds moeilijker en moeilijker: weer rijst, weer vis, weer zeewier...Bart zat af en toe te lachen als een boer met kiespijn...En onze gesprekken kwamen op de een of andere manier steeds weer op het zelfde uit: pizza, pasta, mars, ijs, aardappelen, dorito's enz...
Na 10 mooie dagen zijn we op de volgende (en tevens laatste) boot gestapt. 24 uur duurde deze reis maar liefst... Geen 1 class cabin, maar gewoon schraal net als alle andere Indo's op een stoeltje en een matje op de grond. Het viel alles mee moeten we toegeven, alleen Agnes zat er de laatste 3 uur wel redelijk door. (kwam het misschien door het constante gerochel van de Indo's, de urine lucht die steeds sterker werd, het gebrek aan eten, de algehele stank aan boord en de houte kont van het zitten...? Wie weet.)
Nu zijn we op Flores en ook hier hebben we weer hele mooie dingen gezien. We zijn om 4 uur 's ochtends de Kilimotu omhoog gereden met twee scooters. Daar zagen we de zon opkomen boven drie vulkaanmeren. Deze keer waren we blij met het gebrek aan organistatie van de Indonesiers: we konden tot aan de kraterrand komen (redelijk gevaarlijk) maar zo zo mooi! Het was heel bijzonder en we hadden HET geluk: heldere dag, zon en geen wolken! Mooi!
Morgen vliegen we naar Bali, waar we eens lekker gaan relaxen in een luxe villa met 24 uur butler, een prive zwembad enz... Dat vonden we wel terecht na al deze weken eilandhoppen...
Helaas duurt het nog maar even, maar het is tot nu toe allemaal geweldig gegaan.
Natuurlijk laten wij nog even weten hoe de mooie villa was, dat willen we niemand besparen ;-)
Liefs! Agnes en Bart.
Hier waarschijnlijk ons laatste berichtje uit het idyllische Indonesie. We zitten inmiddels weer in Flores waar vandaan we morgen (9 augustus) weer vertrekken naar Bali.
Little did we know (na onze vorige mail uit Sumba) dat we Sumba die avond zouden verlatem met een klapper. Nadat we netjes 1'st class tickets gehaald hadden, netjes om 20.00 op het vertrekpunt stonden en netjes onze pop-mie's en watertjes hadden ingeslagen...begon de stilte voor de storm. We dachten nog wat een organisatie, de kaartjes worden gecontroleerd, er is meer dan een bewaker en we konden zowaar een relaxt plekje vinden om te zitten.En terwijl deze twee naive witneusjes gezellig zaten na te keuvelen over Sumba begonnen de eertse indo's hun helmen al op te zetten.. Deze actie zette een tweede naive discussie in gang, waarbij we ons afvroegen of deze mensen iemand kwamen ophalen met de scooter of dat ze gewoon te lui waren om ze af te doen...Uiteindelijk kwam de boot 3 uur later dan verwacht aan, maar gelukkig hadden we al een kaartje, des te groter onze verbazing dat de aanwezige Indo's als een malle begonnen te dringen (met de helmen op ter bescherming tegen alle voorwerpen die boven de hoofden gedragen werden). Hekken met prikkeldraad werden langzaam overwoekerd door vastberaden Indo's die een scene van D-day leken na te spelen. Toen het een beetje uit de hand liep begonnen agenten met lange stokken te meppen om de orde te handhaven...ben benieuwd of rodney king hier succesvol zou zijn om dit aan te vechten....
Na een flinke worsteling met onze mede-passagiers wisten we ons richting 1'ste class te begeven...en zowaar hadden we (geheel tegen onze verwachting in) een schone, mooie, en rustige cabine voor ons alleen (met warm water!!!). De gehele reis hebben wij alle goden geprezen voor onze keuze hiervoor, thank god for 1'tse class!!!!! Helemaal om dat de mensen die 'economy class' kaartjes hadden, overal op de grond binnen en buiten lagen... We voelden ons toen voor het eerst echt ' rijke Westerlingen.'
Tweede hoogtepunt van de reis was de tussenstop in de haven van Ende (Flores). We hadden de beste plek gereserveerd om de chaos van boven te bekijken...en dat hebben we geweten...de chaos was zo mogelijk nog groter dan in Sumba en we hebben genoten, geen real-life show die hier tegenop kan hahahaha!!! Iedereen duwen trekken, schreeuwen, niet eerst de mensen eraf laten gaan, maar gewoon tegen de stroom in gaan duwen. Wij begrepen het echt NIET. Waarom zo moeilijk? Zelfs oude omaatjes werden omver gelopen (en knepen zelfs nog het hardst van iedereen om erdoor te kunnen!)
Gelukkig en tevreden met onze 1 class tickets, kwamen wij uitgerust van boord gelopen in Kalabahi, Alor. Hier hebben wij 10 dagen geslapen op een klein eilandje voor de kust bij ' Le Petit Kepa'. Geen verkeer, geen herrie, geen blaffende honden en schreeuwende varkens, nee het was gewoon: rust... Hahaha ja, zelfs wij jong en fit hadden daar echt even behoefde aan! We hadden een hele gave hut, onderin hingen onze twee hangmatten en met een ladder konden we omhoog klimmen, onder het dak sliepen we, met het geluid van de zee op de achtergrond. Je kon er heel mooi duiken en snorkelen. En ondanks het feit dat Bart een beetje ziek is geweest en mijn oor dicht zat en er van duiken dus niet veel kwam, hebben we het geweldig gehad en was het snorkelen minstens zo mooi als het duiken daar. Het eten werd alleen steeds moeilijker en moeilijker: weer rijst, weer vis, weer zeewier...Bart zat af en toe te lachen als een boer met kiespijn...En onze gesprekken kwamen op de een of andere manier steeds weer op het zelfde uit: pizza, pasta, mars, ijs, aardappelen, dorito's enz...
Na 10 mooie dagen zijn we op de volgende (en tevens laatste) boot gestapt. 24 uur duurde deze reis maar liefst... Geen 1 class cabin, maar gewoon schraal net als alle andere Indo's op een stoeltje en een matje op de grond. Het viel alles mee moeten we toegeven, alleen Agnes zat er de laatste 3 uur wel redelijk door. (kwam het misschien door het constante gerochel van de Indo's, de urine lucht die steeds sterker werd, het gebrek aan eten, de algehele stank aan boord en de houte kont van het zitten...? Wie weet.)
Nu zijn we op Flores en ook hier hebben we weer hele mooie dingen gezien. We zijn om 4 uur 's ochtends de Kilimotu omhoog gereden met twee scooters. Daar zagen we de zon opkomen boven drie vulkaanmeren. Deze keer waren we blij met het gebrek aan organistatie van de Indonesiers: we konden tot aan de kraterrand komen (redelijk gevaarlijk) maar zo zo mooi! Het was heel bijzonder en we hadden HET geluk: heldere dag, zon en geen wolken! Mooi!
Morgen vliegen we naar Bali, waar we eens lekker gaan relaxen in een luxe villa met 24 uur butler, een prive zwembad enz... Dat vonden we wel terecht na al deze weken eilandhoppen...
Helaas duurt het nog maar even, maar het is tot nu toe allemaal geweldig gegaan.
Natuurlijk laten wij nog even weten hoe de mooie villa was, dat willen we niemand besparen ;-)
Liefs! Agnes en Bart.
-
08 Augustus 2008 - 12:03
Michelle:
Aahhh, wat gaaf!!! Helemaal geweldig! Ik ben zo benieuwd naar alle uitgebreide verhalen en de foto's!! Geniet nog van jullie laatste weekje! Tot snel!
Dikke kus -
08 Augustus 2008 - 14:38
Lia:
hoi geluksvogels, super dat het goed weer was bij die vulkaanmeren....enne even een kleine correctie: jullie "zijn"gewoon rijke westerlingen:)
was leuk even te praten aggie, alsof je in de buurt was. groeten aan de butler! kussies, lia
P.S. voor Cathy: ben je weer niet de eerste hi hi....ben je nog steeds aan 't shoppen op 't Alexandrium:) -
08 Augustus 2008 - 14:49
Zus:
He aso's! Jullie maken wat mee zeg! En wat heerlijk om de komende dagen even lekker gepamperd te worden. Tot over twee weekjes!
Kus Flore -
08 Augustus 2008 - 14:53
Lia:
o ja vergeten: beetje sneu van die overvloed aan rijst en zeewier.....maar Bart: de piepers staan klaar hoor.....gekookt, gestampd of gebakken, met 'n lekker stukje van de scharrelslager:)! nog 'n kussie erbij lia -
08 Augustus 2008 - 15:46
Rob:
Hee genieters,
Wat heb ik een zin om zelf te gaan, goed zo dat jullie ons een beetje lekker maken, dan gaan wij het des te meer naar ons zin krijgen.
Tot volgende week! -
09 Augustus 2008 - 17:58
Daf:
Hiii!!
Ben oook benieuwd naar de mooie vila...!!
Maar wat een mooi avontuur lieve ag en bart...ik wil ook...mis jullie!!! Mooi zucht!! Geniet ervan!!!!! Voorzichtig zijn en dikke kus -
10 Augustus 2008 - 12:28
Cathy:
Ben net thuis van het shoppen, vandaar...Nog even doorzetten en dan zijn jullie gelukkig weer thuis!!! (Leuk Bart met baard en haar op zijn hoofd.) Tot hoors, liefs -
11 Augustus 2008 - 09:26
Sylvia:
goh, die brillen doen me aan PM mcMillan denken. Wat die drukte betreft bij de boot, voortaan een stevige paraplu meenemen net als tante Sidonia. Bart laat je even weten wanneer je precies thuis komt, maak ik lekkere bami goreng of mama's lasagna? Kiezen maar (ook voor Agnes natuurlijk). -
14 Augustus 2008 - 09:31
De Trotse Vriend:
toch mooi om te zien dat jullie (1st class, 24 uur butler) en ook mark (in allemaal spa's) eindelijk het licht hebben gezien, hebben mijn inspanningen eindelijk zijn vruchten afgeworpen... jullie maken me trots!
tot snel, ik ben net weer terug in Olanda, kunnen we even aan de lampen hangen, groet, Joost -
14 Oktober 2008 - 07:38
Marjolijn:
Hey
Ik word helemaal enthousiast door jullie verhalen! Nu nog mijn vriend overhalen..;) Waarbenjij.nu is idd een handige site om is wat te orienteren. Heb je ook een site met verhalen over Marokko enz?
Groetjes Marjolijn (van het inpakken met studentalent..;))
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
