‘Treinritten, theeplantages, cultuur en Stupa's!'
Door: Baggie
Blijf op de hoogte en volg Bart en Ag
09 December 2013 | Sri Lanka, Anuradhapura
Kandy, de stad van bergen, Boeddha’s, monniken, cultuur, dansers, Tempels en…….de Tempel met “The Golden Touth Relic”. Een absolute ‘must see’ voor de met-dikke-zoomlens-en lonley planet- bepakte-flashpacker. Met andere woorden; wij moesten daar ook heen.
Het verhaal, in het heel kort (sorry voor de Boeddhisten onder ons), Boeddha werd Boeddha, ging dood en zijn tand werd na de crematie in het as gevonden. Deze tand werd heilig verklaard en ging van Keizer naar Koning en overal waar de tand kwam, brak oorlog uit. De Engelsen hebben hem ook enige tijd in het bezit gehad en de tand werd altijd in een soort gouden stupa (een soort grote kerstklok van goud) bewaard. Uiteindelijk kwam de tand in Kandy terecht. Als ‘devoted’ Boeddhist moet je in Sri Lanka een keer naar de tand komen in de Tempel in Kandy, dat is het allerbeste voor je karma. In de Tempel zijn dus veel pelgrims aanwezig. De tand krijg je als zodanig nooit te zien, hij zit in die stupa. Maar deze stupa mag je wel bekijken. Of er überhaupt een tand is, dat durven wij nog te betwisten…
Wij dus de tempel in. Wat een gekkenhuis! Heel veel boeddhisten en heel veel toeristen, allemaal voor deze tand, die je niet eens kunt zien. We moesten in een enorme rij gaan staan, die veel te langzaam ging en met alle respect, wij geloofden het wel, dus besloten de tempel te bekijken. Enige tijd later liepen we nog eens langs de rij, die inmiddels weg was. Dan toch maar kijken? “Ja, we hebben tenslotte betaald ook”. We moesten alsnog wachten (de pelgrims gingen eerst de heilige kamer in). Na 20 minuten ons verbazen over alle toestanden om ons heen, mochten wij eindelijk de heilige tand (althans het gouden ding waar hij in zou moeten zitten) bekijken. We kwamen aanlopen, maar mochten de kamer niet in, slechts door een raampje konden we een aantal meter verder kijken, Bart richt zijn camera op en…. “No photographs!!” PATS, krijgt een tik tegen zijn camera. Ag was hierdoor dusdanig afgeleid, dat ze ‘t hele ding amper gezien heeft en toen moesten we alweer doorlopen…. Wat een deceptie! Hahahaha en wat hebben wij daarna in een deuk gelegen. Uit protest hebben we bij de Pizza Hut gegeten, geen curry, “dat zal ze leren”……
Na nog een aantal (hele mooie en verlaten) tempels te hebben bezocht, een rondje rond Kandy Lake te hebben gelopen en traditionele dans te hebben bekeken, vonden we het mooi en zijn we met de trein verder vertrokken richting Nuwara Eliya.
En die treinritten hier…! Fantastisch. Dwars door en langs alle thee plantages, rijden de (zeer oude) stoomtreinen hier door het berglandschap. Ze rijden erg langzaam, maar dat is voor ons toeristen alleen maar leuk, de tochten door de highlands hier, zijn een ware attractie op zich. Lekker uit de deur en ramen hangen, want alles staat wagenwijd open! Duur is het ook niet, wij hebben voor een rit van vier uur, € 0,40 per persoon betaald, wel derde klas op houten bankjes, maar met een uitzicht, fantastisch!
In Nuwara Eliya (een Engels uitziend dorp, met veel Cottages en thee en een hele mooie golfbaan!) hebben we gemountainbiked tussen de thee plantages door. Bart was in het begin nog niet helemaal happy, want z’n versnellingen werkte niet (verrassend) en de fiets was wat te klein, dus toen Ag als een ware hinde langs hem reed de berg op, “had hij het eventjes gehad”. Overigens hele toffe dag verder.
In het natuurpark Horton Plains zijn we een “heel-fantastisch-maar-wel-beetje-hoog-en-geen-hekken” uitkijkpunt opgeklommen. Om vijf uur ’s ochtends op, maar zeker de moeite waard!
Daarna via weer een prachtige en TE goedkope treinrit verplaatst naar Ella. Een heel gezellig en klein dorpje 800 meter lager, dus ook weer een beetje warmer (geen thermo broeken en soft shell jassen meer nodig). Ella was lekker relaxt, slapen bij een vriendelijke familie thuis, iedere avond ‘home made curry’, zeg maar rustig “heel veel voor weinig”. Ook hier weer prachtige wandelingen en ’s ochtends vroeg ons bedje uit.
Een van de wandelingen ging naar ‘Ella Rock’, eerst een aantal kilometer over het spoor, want dat wordt hier gewoon gebruikt als openbare weg. De wandeling werd in de boekjes als pittig aangegeven en zeer moeilijk te vinden zonder gids. “Hoe moeilijk kan ’t zijn”; dachten wij, dus we gingen gewoon samen. Al gauw bleek alleen al de afslag naar het juiste pad vanaf het spoor, moeilijk te vinden. Een klein oud mannetje (zeker 70+, drie tanden in zijn mond, lendendoek om en op slippers, zie foto), had ons al een paar keer de juiste richting op gestuurd. Eenmaal in “zijn” dorp, kwam hij ook nog eens heel hard aanrennen, toen Bart gilde als een speenvarken, omdat ie op een zwarte Cobra liep en het beest omhoog sprong (“Ag, ik zweer het, ik was bijna dood”). Het kleine oude mannetje besliste dat de slang niet giftig was, maar wij twijfelen. Toen we daarna ook nog bijna zijn huis inliepen, was ‘ie er wel klaar mee’ en heeft hij ons 2,5 uur begeleid omhoog. Om de “Honey bees” weg te jagen, werden er vuren door hem gebouwd en op zijn slippers klom ‘ie als een berggeit omhoog. Ons zwetend ver achter zich latend…. We voelden ons prettig bij deze kleine local en hebben hem Sjakie genoemd. Sjakie kreeg beneden in het dorp een dikke tip van ons :-).
De volgende stop was Anuradaphura in het Noorden van ‘t land. HET oude culturele centrum voor eeuwenoude ruïnes en allerlei andere archeologische opgravingen. Per fiets was het top om de omgeving te verkennen, met name de reusachtige Dagoba’s (de een nog ouder, grote, breder dan de ander) waren indrukwekkend om te zien. Jammer van de Moesson in het Noorden, we hebben wat harde regenbuien moeten doorstaan (maar wij klagen uiteraard niet!, oké een beetje dan…).
Voor de volgende bestemming, moesten we er een keer aan: De bus nemen in Sri Lanka. Het was een rit van ongeveer een uurtje, maar we waren gelijk ‘genezen’. De bus kwam aan en was volgens Ag al vol toen wij er met backpack en al nog in moesten. Naast de chauffeur konden onze tassen kennelijk nog liggen. Wij mochten achter hem staan. “Nu is de bus echt vol”, zei Ag. Gelukkig dacht onze mega efficiëntie chauffeur aan de kleine opvulbare ruimtes. Na letterlijk 10 meter te hebben gereden, stopte hij bij een school. Een grote groep grut stond te popelen om ook nog naar binnen te komen. Daar waar wij Westerlingen overtuigd waren van het feit dat de bus ‘afgetopt’ was, ging deze chauffeur vakkundig te werk, door alle kids letterlijk de bus in de duwen, tassen af (want dat scheelt echt) en doorduwen maar. Een complete klas verder, reed de bus door. Ondanks dat deze rit ons ongeveer €0,50 kostte, was het ons gezien de stank, de hakken in onze voeten, de hitte en nogmaals de stank, niet waard…. Geef ons maar een tuk-tuk! Wij zijn te oud voor deze shit…
De bus heeft ons afgezet in Sigiria, de volgende mooie bestemming. We houden jullie uiteraard weer op de hoogte. Dank voor alle leuk en lieve reacties in ieder geval!
XX Bart en Ag
(P.S. Niet alle foto's komen onderaan het verhaaltje terecht, voor alle geplaatste foto's klik op 'foto's' aan de linkerkant).
Het verhaal, in het heel kort (sorry voor de Boeddhisten onder ons), Boeddha werd Boeddha, ging dood en zijn tand werd na de crematie in het as gevonden. Deze tand werd heilig verklaard en ging van Keizer naar Koning en overal waar de tand kwam, brak oorlog uit. De Engelsen hebben hem ook enige tijd in het bezit gehad en de tand werd altijd in een soort gouden stupa (een soort grote kerstklok van goud) bewaard. Uiteindelijk kwam de tand in Kandy terecht. Als ‘devoted’ Boeddhist moet je in Sri Lanka een keer naar de tand komen in de Tempel in Kandy, dat is het allerbeste voor je karma. In de Tempel zijn dus veel pelgrims aanwezig. De tand krijg je als zodanig nooit te zien, hij zit in die stupa. Maar deze stupa mag je wel bekijken. Of er überhaupt een tand is, dat durven wij nog te betwisten…
Wij dus de tempel in. Wat een gekkenhuis! Heel veel boeddhisten en heel veel toeristen, allemaal voor deze tand, die je niet eens kunt zien. We moesten in een enorme rij gaan staan, die veel te langzaam ging en met alle respect, wij geloofden het wel, dus besloten de tempel te bekijken. Enige tijd later liepen we nog eens langs de rij, die inmiddels weg was. Dan toch maar kijken? “Ja, we hebben tenslotte betaald ook”. We moesten alsnog wachten (de pelgrims gingen eerst de heilige kamer in). Na 20 minuten ons verbazen over alle toestanden om ons heen, mochten wij eindelijk de heilige tand (althans het gouden ding waar hij in zou moeten zitten) bekijken. We kwamen aanlopen, maar mochten de kamer niet in, slechts door een raampje konden we een aantal meter verder kijken, Bart richt zijn camera op en…. “No photographs!!” PATS, krijgt een tik tegen zijn camera. Ag was hierdoor dusdanig afgeleid, dat ze ‘t hele ding amper gezien heeft en toen moesten we alweer doorlopen…. Wat een deceptie! Hahahaha en wat hebben wij daarna in een deuk gelegen. Uit protest hebben we bij de Pizza Hut gegeten, geen curry, “dat zal ze leren”……
Na nog een aantal (hele mooie en verlaten) tempels te hebben bezocht, een rondje rond Kandy Lake te hebben gelopen en traditionele dans te hebben bekeken, vonden we het mooi en zijn we met de trein verder vertrokken richting Nuwara Eliya.
En die treinritten hier…! Fantastisch. Dwars door en langs alle thee plantages, rijden de (zeer oude) stoomtreinen hier door het berglandschap. Ze rijden erg langzaam, maar dat is voor ons toeristen alleen maar leuk, de tochten door de highlands hier, zijn een ware attractie op zich. Lekker uit de deur en ramen hangen, want alles staat wagenwijd open! Duur is het ook niet, wij hebben voor een rit van vier uur, € 0,40 per persoon betaald, wel derde klas op houten bankjes, maar met een uitzicht, fantastisch!
In Nuwara Eliya (een Engels uitziend dorp, met veel Cottages en thee en een hele mooie golfbaan!) hebben we gemountainbiked tussen de thee plantages door. Bart was in het begin nog niet helemaal happy, want z’n versnellingen werkte niet (verrassend) en de fiets was wat te klein, dus toen Ag als een ware hinde langs hem reed de berg op, “had hij het eventjes gehad”. Overigens hele toffe dag verder.
In het natuurpark Horton Plains zijn we een “heel-fantastisch-maar-wel-beetje-hoog-en-geen-hekken” uitkijkpunt opgeklommen. Om vijf uur ’s ochtends op, maar zeker de moeite waard!
Daarna via weer een prachtige en TE goedkope treinrit verplaatst naar Ella. Een heel gezellig en klein dorpje 800 meter lager, dus ook weer een beetje warmer (geen thermo broeken en soft shell jassen meer nodig). Ella was lekker relaxt, slapen bij een vriendelijke familie thuis, iedere avond ‘home made curry’, zeg maar rustig “heel veel voor weinig”. Ook hier weer prachtige wandelingen en ’s ochtends vroeg ons bedje uit.
Een van de wandelingen ging naar ‘Ella Rock’, eerst een aantal kilometer over het spoor, want dat wordt hier gewoon gebruikt als openbare weg. De wandeling werd in de boekjes als pittig aangegeven en zeer moeilijk te vinden zonder gids. “Hoe moeilijk kan ’t zijn”; dachten wij, dus we gingen gewoon samen. Al gauw bleek alleen al de afslag naar het juiste pad vanaf het spoor, moeilijk te vinden. Een klein oud mannetje (zeker 70+, drie tanden in zijn mond, lendendoek om en op slippers, zie foto), had ons al een paar keer de juiste richting op gestuurd. Eenmaal in “zijn” dorp, kwam hij ook nog eens heel hard aanrennen, toen Bart gilde als een speenvarken, omdat ie op een zwarte Cobra liep en het beest omhoog sprong (“Ag, ik zweer het, ik was bijna dood”). Het kleine oude mannetje besliste dat de slang niet giftig was, maar wij twijfelen. Toen we daarna ook nog bijna zijn huis inliepen, was ‘ie er wel klaar mee’ en heeft hij ons 2,5 uur begeleid omhoog. Om de “Honey bees” weg te jagen, werden er vuren door hem gebouwd en op zijn slippers klom ‘ie als een berggeit omhoog. Ons zwetend ver achter zich latend…. We voelden ons prettig bij deze kleine local en hebben hem Sjakie genoemd. Sjakie kreeg beneden in het dorp een dikke tip van ons :-).
De volgende stop was Anuradaphura in het Noorden van ‘t land. HET oude culturele centrum voor eeuwenoude ruïnes en allerlei andere archeologische opgravingen. Per fiets was het top om de omgeving te verkennen, met name de reusachtige Dagoba’s (de een nog ouder, grote, breder dan de ander) waren indrukwekkend om te zien. Jammer van de Moesson in het Noorden, we hebben wat harde regenbuien moeten doorstaan (maar wij klagen uiteraard niet!, oké een beetje dan…).
Voor de volgende bestemming, moesten we er een keer aan: De bus nemen in Sri Lanka. Het was een rit van ongeveer een uurtje, maar we waren gelijk ‘genezen’. De bus kwam aan en was volgens Ag al vol toen wij er met backpack en al nog in moesten. Naast de chauffeur konden onze tassen kennelijk nog liggen. Wij mochten achter hem staan. “Nu is de bus echt vol”, zei Ag. Gelukkig dacht onze mega efficiëntie chauffeur aan de kleine opvulbare ruimtes. Na letterlijk 10 meter te hebben gereden, stopte hij bij een school. Een grote groep grut stond te popelen om ook nog naar binnen te komen. Daar waar wij Westerlingen overtuigd waren van het feit dat de bus ‘afgetopt’ was, ging deze chauffeur vakkundig te werk, door alle kids letterlijk de bus in de duwen, tassen af (want dat scheelt echt) en doorduwen maar. Een complete klas verder, reed de bus door. Ondanks dat deze rit ons ongeveer €0,50 kostte, was het ons gezien de stank, de hakken in onze voeten, de hitte en nogmaals de stank, niet waard…. Geef ons maar een tuk-tuk! Wij zijn te oud voor deze shit…
De bus heeft ons afgezet in Sigiria, de volgende mooie bestemming. We houden jullie uiteraard weer op de hoogte. Dank voor alle leuk en lieve reacties in ieder geval!
XX Bart en Ag
(P.S. Niet alle foto's komen onderaan het verhaaltje terecht, voor alle geplaatste foto's klik op 'foto's' aan de linkerkant).
-
09 December 2013 - 06:51
Mark:
Hahaha die laatste alinea.. Zoooo herkenbaar! Vooral de "we zijn te oud voor deze shit"..
Mooi verhaal jongens! Bertus: wat voor slang was het nou? Heb je foto's? -
09 December 2013 - 07:10
Nicole:
Oooohhh, heerlijk klinkt het! En hilarisch! Enjoyy continuously en take care! Xx -
09 December 2013 - 07:20
Chris:
Hi lieverds, klinkt weer super allemaal! En hahahahaha, ik zie het helemaal voor me, Bart met die slang... -
09 December 2013 - 07:23
Marlinde:
Hardop gelachen! Fantastisch verhaal :) die bussen.. Zoooo herkenbaar! Nou, ik kan je zeggen.. hier is het niet veel beter! En Schouten.. zet mij eens als de sodemieters op die mailing list! xxxx uit heeeeeel dichtbij al :) -
09 December 2013 - 07:39
Inge:
Geweldig! Ben benieuwd hoe Sjakie met andere toeristen omgaat:-). Ben totaal niet jaloers, nu ik ingepakt en wel om half acht naar m'n werk te gaan..
Geniet ze nog en een dikke kus -
09 December 2013 - 09:39
Flore:
Hahhaha!!! Luv joe guys! Wat n geweldig verhaal en prachtige foto's. Jullie hebben nu al zo veel meegemaakt! As always: Njoy!!!! Dikke kus van (schoon)zus -
09 December 2013 - 10:49
Daf:
Baggie, jullie zien er relaxt uit...Was ik niet echt toen ik jullie mail kreeg tijdens m'n nachtdienst.
Jullie doen het goed...Reizen, weer, eigenlijk alles.
Mis jullie wel alleen!
Heel veel liefs Daf
xxxxxxxxxxxxxx -
09 December 2013 - 11:02
Rubke:
Hahah, wat mooi! Krijg tandjes!
Ik vind wel dat jullie een 'tandje' moeten bijzetten hoor! :)
Fantastisch om te lezen hoor! Wat mooi om te zien dat aan de andere kant van de wereld een compleet ander dagleven zich afspeelt! wat mooi om mee te maken!
Genieten luitjes!
Wij gaan richting de kerst! Jullie veel plezier nog!
Xx -
09 December 2013 - 11:07
Sylvia:
Als ik mijn ogen dicht doe , zie en hoor ik bart al mopperend en tierend op zijn fietsje en dan komt ag ook nog eens ,vast lachend, langszij. Clevere jongens hoor die srilankezen, laat die toeristen maar dollars dokken. -
09 December 2013 - 14:08
Joost Samsonite:
haha mooie teksten en prachtige foto's. We zijn te oud voor deze shit..... -
09 December 2013 - 21:29
Michelle:
Hi-la-risch!! Wat een briljant verhaal! En wat een te gekke foto's! Enjoy lieverds! X -
09 December 2013 - 22:40
Ruud&Lia:
Wat een leuke foto's! Had ook wel met mijn schoenen er even bij willen liggen.!
Ag wat zie je er leuk uit in die oranje broek/sarong!
Bart..............let je wel op Waar je gaat liggen...............En Waar je op gaat staan!!
Ruud mist nog de olifanten!!??
En die vieze hangdieren in de boom zijn volgens ons vliegende honden en ze stinken volgens mij, niet geroken??
....................Blijf mooie verhalen sturen ................ Enne , inderdaad Opletten dat je niet teveel dingen onderneemt waar je te oud voor bent hi, hi X
-
09 December 2013 - 23:20
Sanne:
Haha wat een belevenissen! Echt bizar dat er altijd nog meer mensen in zo n bus passen. Haha, dan hadden wij het echt luxe met supernova met onze eigen bus. 1 dag namen we toen ook de trein vanwege het mooie uitzicht., maar we waren zo verbaasd door die overvolle trein dat we vergaten in te stappen . Uiteindelijk heeft die gids ons bij de volgende er gewoon in geduwd -
12 December 2013 - 13:33
Lookert:
Schatten, wat een heerlijke verhalen! Geweldig om te lezen en om te gieren om alle slechte grappen:) bizar mooie foto's, moeten jullie wat mee doen! Mooi ook die lekkere hike-shoes, daar zijn onze unisex windjacks niks bij;)
Geniet van al jullie avonturen!! Dikke kus -
19 December 2013 - 02:42
Hugo:
Machtig verhaal :) Nog zo-eentje in het rijtje 'te oud voor': in een dorm slapen (ben ik zojuist achter gekomen..) greetz uit Panama!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
